De moed om stappen te nemen

Met een stralende glimlach, mooi en zelfverzekerd zie ik haar voor me. Maanden terug had ze de eerste ideeën. Omdat ze wist dat het kon, omdat ze de kansen zag, omdat ze een bijdrage aan de wereld wilde leveren. Nu is het zover. Alles wat vanuit nieuwsgierigheid en verlangen borrelde, is in moois naar boven gekomen of als gedachteflitsen verdwenen. Het een lukt heel goed, het andere is anders dan verwacht.

Met een energieke mail vraagt ze haar netwerk te helpen en natuurlijk doe ik dat. Net als zovelen die ze ooit geraakt heeft, want trots, dat zijn we allemaal. Trots dat je zo iemand kent en trots op de daadkracht dat je doet waarin je gelooft. Wat zou het fijn zijn als dat zichtbaar was, hoe ze gedragen en gesteund wordt in de stappen die ze neemt en die voor haar belangrijk zijn. Wat zou het fijn zijn als je soms heel even vol bewondering naar jezelf zou kunnen kijken, zoals een ander dat doet.

Want achter dat zelfverzekerd vragen en die stralende lach zit ook een criticus. Dat stemmetje dat zegt: ben ik wel goed genoeg? Als je het alleen moet doen, als je besluit in je eentje te werken dan zijn de complimenten voor jou. Als je in contact bent, dan ben je in contact met jezelf. De veiligheid van duiken of het systeem is niet meer. Je kunt je niet defensief opstellen of belangrijke dingen vermijden.

Je moed om lef te hebben om je kwetsbaar op te stellen, dat brengt soms innerlijke spanning met zich mee. Die spanning, die voelt niet alleen zij. Velen om mij heen die grote of kleine stappen nemen in het leven met hun waarden, die kennen datzelfde gevoel. Dat gevoel dat je op de hoge duikplank staat voordat je springt. ‘Zou ik het wel doen, terwijl iedereen naar mij kijkt. Wat als het mis gaat?’ Het gevoel dat markeert dat je over de grens van je comfortzone gaat en een edge bereikt. Dat gevoel dat verdwijnt als je springt en ziet dat achter die comfortabele grens nog een hele wereld is. De wereld van mogelijkheden, van creativiteit, van ruimte. ‘Living on the edge’ biedt een weg naar meer.

Je eigen weg volgen en je eigen kansen scheppen, vergt zelfbeheersing, zelfvertrouwen en lef, zodat je de verleiding tot confirmeren kunt weerstaan. Het brengt je echte verbinding, levensvreugde en succes.

Zie jezelf eens stralen, Jantien en al die anderen om mij hen die kleine en grote stappen nemen.. Wat ben ik trots op jou!