Loslaten

Kinderen worden ouder, jijzelf ook. Dingen lopen anders dan gepland. Loslaten doe je je hele leven: je laat je ouders los, vriendschappen veranderen, banen zijn niet meer en ook je leeftijd is niet voor altijd jong. Heb je kinderen dan laat je die al bij de geboorte los.  En als iemand dierbaars je ontvalt dan is loslaten een zware taak. Het leven zit vol momenten van loslaten, soms zijn ze mild, soms zijn ze pijnlijk. En na alle momenten van loslaten is er iets nieuws.

Wil je kijken wat het leven voor je in petto heeft, leer dan los te laten. Loslaten wat je had, het beeld van hoe het was of zou moeten zijn. Niet altijd is dat gemakkelijk. Voor de buitenwereld wel, het is soms zichtbaar en evident. ‘Laat het los’, veel gezegd en klinkt gemakkelijk, logisch ook. Maar hou je je nog vast aan iets, dan is loslaten nog zo simpel niet. 

Dat vasthouden kan heel duidelijk zijn, maar soms kun je niet loslaten omdat er onbewust iets leeft. Een overtuiging misschien, een gedachte, een angst. Het is de kunst om dat onder ogen te kunnen zien en dan te kunnen loslaten.  Want als je doet wat je deed, dan krijg je wat je kreeg.

Loslaten heeft niets met vergeten te maken, meer met ontkoppelen. Je gaat mee met wat er is en houdt niet vast aan wat er niet meer is. Loslaten gaat over vertrouwen in wat er komen gaat. Loslaten gaat over beweging en groei.

Wij houden van bewegen, letterlijk en figuurlijk. En natuurlijk vinden ook wij loslaten moeilijk. Ook weten wij dat je loslaten kunt leren. Een stapje terug, jezelf de vraag stellen wat is er wat ik vast wil houden? Het in de ogen kijken, er mee zijn, te zien wat dat dan doet. Soms is het veiliger te blijven bij wat er is, maar soms weet je dat je verder moet voor ontwikkeling. Als je je verdriet van wat je wilt behouden kan voelen en benoemen, dan gebeurt er iets. Dan kan er een opening zijn voor al het moois wat te gebeuren staat. Pas dan is er ruimte voor groei.

Als je kunt loslaten en ontkoppelen, dan weet je ook wat je niet wilt vasthouden en wat vooral wel. Mooie herinneringen bijvoorbeeld. Of zijn wie je bent. Dat laatste is essentieel, want je neemt jezelf de rest van je leven mee. Dan kun je maar beter de beste versie van jezelf wezen en blij zijn met wie je bent.